Wpis powrotny i zabawa

No i wróciłem z wyjazdu. Torba sprawdziła się bardzo dobrze. Żałuję, że nie zdążyłem uszyć zaplanowanego uchwytu z watoliną, coby ramię i ręka nie bolały od ciężarów. Ale wykrojone już mam, więc tylko jak uruchomię maszynę to doszyję ten szczegół. Wypruję wewnętrzną metkę i naszyję ją na nowo, tym razem równo, bez pośpiechu. Torba sama w sobie jest wygodna, baaardzo pojemna, powiedziałbym nawet, że trochę za bardzo. Po mieści się tam dużo i potem z lekka ciężko jest. Muszę uszyć mniejszą wersję :)

W Berlinie wpadłem na chwilę do KaDeWe, ale nie było działu z tkaninami to poszedłem do Karstadt i tam był całkiem miły dział. Ceny również. Kupiłem zieloną bawełnę na spodnie :-) Już się ich doczekać nie mogę. Jak do tej pory to najdroższa tkanina jaką kupiłem... Ale co tam, odmówiłem sobie czegoś innego.

A teraz czas na zabawę, w którą wplątała mnie Bezdomna Wioletta z Szafy, z taką oto nominacją: "BartasDe - za niesamowity początek przygody z szyciem, taki początek, że szczęki spadają". Miło mi się zrobiło, nawet się z lekka zaczerwieniłem na licach moich nieogolonych, co niech będzie wyrazem podziękowania ;-) Z góry zaznaczam, że wypełnię część poniższych zasad.


Zasady zabawy:                            
  1.Umieszczenie u siebie linka do bloga osoby, od której otrzymaliśmy nominację
  2.Wklejenie loga na swoim blogu.
  3.Napisanie 7 cnót, grzechów lub faktów o sobie.
  4.Nominowanie 10 osób.

Pozycje 1 i 2 wypełnione teraz czas na uzewnętrznienie się (choć samo google i tak więcej wie o mnie niż ja sam).

• Kto mnie choć trochę zna to wie, że nienawidzę rozmawiać przez telefon. Nidy tego nie lubiłem, choć pracowałem jakiś czas w call center i mi jakoś szło. Poza tym każdy znajomy wie, że zadzwonić do mnie i rozmawiać o przysłowiowej "dupie Maryny" nie ma sensu, bo równie dobrze mógłby gadać do "dupy wołowej" i tak się nie dam naciągnąć na dłuższe wypowiedzi. Ograniczam się do niezbędnego minimum grzeczności i konkretności. (dotyczy również skype)
• Z powyższym łączy się kolejny fakt o mnie. Nie jestem zbyt rozmowny. Bardziej odważny i wyszczekany jestem kiedy piszę. W rzeczywistości mówię niewiele, ograniczam się do słuchania. Najczęściej co pomyślę to moje, bo ludzie różnie reagują na szczere opinie wygłaszane w rzeczywistości. No chyba, że kogoś znam. Poza tym wydaje mi się, że jestem mało konfliktowy i nie obrażam się aż tak łatwo. A jak już się obrażę to na wieki i nie ma zlituj ;-)
• Bywam pedantyczny. Bywam, bo zdarzają mi się niechlubne chwile chaosu. Jak szyję, to po każdym szyciu sprzątam, łącznie z wycieraniem kurzu, zbieraniem nitki, układam materiały i takie tam. Nawet w zmywarce każde naczynie musi być na swoim (to znaczy moim) miejscu.
• Uwielbiam książki. Przeważnie czytam kilka na raz. Jedna jest na "przed snem" inna do pociągu a jeszcze inna popołudnie do herbaty.
• Lubię wyzwania, choć się ich bardzo boję. Ale zazwyczaj wychodzi z tego coś dobrego, więc się ich podejmuję.
• Uważam się za szczęściarza. Sam nie wiem dlaczego (no bo przecież nie dostałem dotacji na kurs kroju i szycia), ale chyba dlatego, że pozytywnie staram się patrzeć na to co mnie otacza. Nie stresuję się rzeczami, na które nie mam realnego i bezpośredniego wpływu (np. polityka, że pada śnieg, deszcz, świeci słonce).
• I ostatnie... sam nie wiem co jeszcze napisać. Kiedyś nagrywałem podcasty. Posłuchać mojego głosu można TUTAJ, choć ta strona jest wieki nieaktualizowana. 

I ostatniego punktu nie wypełnię, bo stwierdzam, że nie chcę nikogo obarczać odpowiedzialnością uzewnętrzniania się i sprawiać, że ktoś będzie musiał się tłumaczyć, dlaczego nie weźmie udziału w zabawie. :-) I teraz usłyszałem takie małe "ufff..." z ust niektórych czytających. Choć nie, zmieniam zdanie. Nominuję Marcina z bloga The Prelude of Sparroow, bo to jedyny facet, który mnie czyta i jest powiązany ze szyciem :-) 

Mam nadzieję, że mój udział jest ważny, choć wypełniłem w części postanowienia regulaminowe i że z tego powodu nie zostałem wpisany na czarną listę blogerów, którzy nie dotrzymują zasad zabaw ;-)

Tymczasem uciekam. W piątek siadam do maszyny, coby post nieszyciowy wisiał za długo jako pierwszy ;-)

I mam na koniec jeszcze jedno pytanie, bo nie wiem. Czy nie uważacie, że to przesada, że odpowiadam każdemu z osobna na komentarz? Bardzo mnie cieszą wszystkie komentarze, nawet te które zwracają moją uwagę na błędy i nie chciałbym, aby ktoś poczuł się urażony czy pominięty, dlatego odpisuję na niemal wszystko. Choć z drugiej strony, jak podziękuję zbiorczo to mam więcej czasu na bieganie po innych blogach i komentowanie Waszych wpisów.